W 1528 roku król polski Zygmunt I Stary potwierdził mieszkańcom Nowego przywileje zagwarantowane przez Kazmierza Jagiellończyka z 1454 roku. Nowe wówczas było średniej wielkości miastem w woj.pomorskim. i Rzeczpospolitej. W 1570 roku w Nowem znajdowało się 130 budynków mieszkalnych, w 1415 roku miasto liczyło 60 placówek z domami. W latach 60-tych XVI wieku Nowe zamieszkane było przez 1098 osób ( 8 miejsce wśród 16 miast woj.pomorskiego). Wiek XVII przyniósł spadek zaludnienia spowodowany wojnami szwedzkimi jak i licznymi epidemiami (1662 rok- 694 mieszkańców). W roku 1772 po obfitujących w wojny i zarazy dziesięcioleciah, Nowe włączono do Królestwa Pruskiego w skutek I rozbioru Polski. W 1774 spis pruski wykazał, że w Nowem żyło wtedy 1097 osób. Wiek XIX okazał się okresem największego przyrostu ludności w dziejach miasta. W roku 1804 Nowe liczyło 1840 mieszkańców, a w roku 1895 miasto zamieszkiwane było przez 5064 mieszkańców!. Liczba zaludnienia wzrosła wówczas o 275%. W 1920 roku po 148 latach niewoli, Nowe powróciło w granice kształtującej się II Rzeczpospolitej. W 1931 roku Nowe pod względem liczebności mieszkańców plasowało się na 15 pozycji wśród 32 miast woj.pomorskiego. Mieszkało wtedy 5200 mieszkańców. W 1946 roku dokonano pierwszego powojennego spisu ludności. Nowe zamieszkiwałó 4136 osób. Miasto zniszczone w 40% straciło statystycznie co 5-go obywatela. Wynikało to ze strat poniesionych na skutek okupacji jak i działań wojennych oraz ucieczki znacznej części ludności pochodzenia niemieckiego. Obecnie Nowe zamieszkuje +/- 6750 osób. W porównaniu z rokiem 1946 wzrosło o 60%. Na 51 miast Kujaw i Pomorza plasujemy się na 28 miejscu.
Napisane na podstawie Głosu Nowego czerwiec 2000, artykułu
